wtorek, 29 kwietnia 2014

W pierścieniu ognia - Suzanne Collins

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki. [ uf ! w końcu] Wiem, że długo mnie nie było, ale jakoś nie było czasu ani na czytanie ani na recenzje. No a z drugiej strony jakoś nie miałam weny do pisania. Mam zamiar zmienić to w przyszłym miesiącu kiedy są matury, a ja będę mieć trochę luźniej w szkole :-). Wracając jednak do recenzji to książkę tą czytałam już raz jednak jakoś mało z niej pamiętałam ( nie wiem dlaczego..), a z powodu, że czeka na mnie jeszcze 3 część stwierdziłam, że muszę sobie tą część przypomnieć. Miałam do wyboru albo film albo książkę, jednak stwierdziłam, że po oglądnięciu Igrzysk Śmierci to wolę chyba przeczytać drugi raz książkę. Tak, więc o to jej recenzja :-)

Tytuł: W pierścieniu ognia
Autor: Suzanne Collins
Seria: Igrzyska Śmierci 2
Wydawnictwo: Media Rodzina

Każdego roku w państwie Panem na zlecenie Kapitolu telewizja relacjonuje reality show zwane Głodowymi Igrzyskami. Dwudziestu czterech losowo wybranych nastolatków z każdego dystryktu toczy śmiertelną walkę. Ich zwycięzca może być tylko jeden.
W Igrzyskach śmierci dwójka uczestników Katniss Everdeen i Peeta Mellark udaremnia plany Kapitolu, wymuszając zwycięstwo obojga. Za to zwycięstwo bohaterowie zapłacą cenę, jakiej się nie spodziewają... W drugim tomie trylogii, W pierścieniu ognia, Katniss i Peeta przygotowują się do odbycia obowiązkowego Tournee Zwycięzców, kiedy dowiadują się o fali zamieszek, do których przyczynił się ich zuchwały czyn.
W tle trwają przygotowania do rocznicowych, 75. Głodowych Igrzysk, które przyniosą bardziej niż zaskakujący obrót spraw... Bo Kapitol jest zły. I Kapitol pragnie zemsty!


W drugiej części sławnej trylogii Suzanne Collins wracamy z powrotem do dwunastego dyskrytu w którym żyją, zwycięscy 74 Igrzysk Śmierci, Peeta Mellark i Katniss Everdeen. Podczas corocznego Turnee Zwycięzców okazuje w wielu dyskrytach zaczęły się bunty mieszkańców co do polityki Kapitolu. Peeta i Katniss są świadomi, że to sytuacja z jagodami tak wpłynęła na zachowanie mieszkańców Panem. Oprócz tego wielkim utrapieniem staje się dla nich dalsze udawanie miłości do siebie samych. Sytuacja się jeszcze bardziej pogarsza, gdy do domu Katniss przybywa sam Prezydent Snow.

Autorka po raz kolejny stworzyła niesamowity świat, w którym brutalność i krew co chwile przelewają się między kartkami. Moim zdaniem ta część jest o wiele bardziej brutalniejsza od poprzedniej, co nadaje jej jeszcze większego smaczku. Czasami autorzy pisząc kolejne części jakieś serii chcą tylko zarobić kasę i dlatego powieści są pisane na chama. Czuć wtedy, że cała akcja jest bardzo przeciągana tylko po to by odbiorce miał więcej kartek do przeczytania. Bałam się, że i tym razem może być podobnie. Teraz po przeczytaniu tej książki nie wiem czemu takie myśli przechodziły mi przez głowę ( aż grzech tak myśleć). W tym przypadku autorka miała dokładny zamysł całej książki. Pomysł był idealny i powali czytelnika na kolana ( aż się boje co będzie w 3 części). Suzanne Collins wkłada w te książki całe swoje serce, dlatego nie można stwierdzić nic innego niż to, że ta książka, a nawet cała seria jest arcydziełem!!!!
                                     "Najtrudniej jest znaleźć odwagę"
Co do bohaterów to nie wiem czemu, ale pierwszy raz nie utożsamiam się z główną bohaterką ( ale to dobrze). Jak jeszcze w pierwszej części lubiłam ją tak w kolejnej części zaczęła mnie denerwować. Nie jest to w żadnym wypadku wada książki, a wręcz przeciwnie. Jestem wdzięczna autorce, że tak wykreowała tą postać, bo ja mogłam na tą opowieść patrzeć bardziej neutralnie. Czułam się jak widz, który ogląda wszystkie te zdarzenia, a nie jak bohater ( trochę jak Bóg - patrzyłam z góry i było mi smutno, że tak się dzieje, ale nic nie mogłam na to poradzić). Bardzo denerwowało mnie w Katniss jej niezdecydowanie co do miłości. Ja wiem, że musiała udawać miłość do Peety, ale nie rozumiem czemu w pewnym momencie zaczyna jednak coś prawdziwego do niego czuć chociaż nadal kocha Gale'a.

W tym tomie zdecydowanie moją przychylność zdobywają Beete i Wiress czyli para z dyskrytu nr 3. Jest to para staruszków, którzy posiadają niesamowitą wiedzę i umiejętności dzięki którym reszta ekipy mogła przeżyć. To oni moim zdaniem są bohaterami tego tomu. Również tak jak w Igrzyskach Śmierci bardzo spodobała mi się postać Cinny, który będąc najlepszych przyjacielem i stylistą Katniss naraził się Kapitolowi.
"Można ze mnie czytać jak z otwartej księgi. Wygląda na to, że wszyscy znają moje tajemnice, zanim jeszcze sama je poznam."
 Ocena : 7/10


Tak jak wcześniej wspomniałam książka moim zdaniem jest jedną z lepszych powieści jakie miałam okazje dotąd przeczytać. Autorka pisze lekko i przyjemnie chociaż zdarzają się momenty filozoficzne :-) Polecam każdemu, bo warto zapoznać się z tą trylogią. A ja już sięgam po trzeci tom serii :-)




A na koniec muzyczka z filmu: 



---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Recenzja w ramach :



                                         
                                     
                                                             

3 komentarze:

  1. Już nie mogę się doczekać, jak ją wezmę w swoje łapki <3.

    OdpowiedzUsuń
  2. Wspaniała trylogia, ale ostatnia część jest rozczarowująca.

    OdpowiedzUsuń
  3. "Igrzyska śmierci" są super - gdy sama czytałam całą trylogię (połknęłam ją niemal za jednym zamachem), byłam jak w amoku :) Dużo ludzi twierdzi, że "Kosogłos" jest słabszy i znacznie nudniejszy, ale według mnie też bardzo dobry, tylko trochę inny. Mam nadzieję, że będziesz zadowolona :)

    OdpowiedzUsuń